อ้ายผิดผะเหลอ
เจ้าคือเบาะว่าเลิกกัน
คือเป็นแบบนั้น
คือถิ่มเดวง่ายกะด้อ
ทรงเจ้าเบิดเจ๋อ
อ้ายเลยมิถามมิส้อ
แค่อ้ายอยากขอ
เห้อเว้าความจริงจักหน่อย
เจ้าอย่ามาขี้โต่ะอ้าย
คำนั้นคำนี้ มันละเป็นคนมิดี
เด้อนางเด้อ ขั่นแมนว่าตัวเจ้าเบิดเจ๋อ
อ้ายมิเป็นเผลออยู่ได้
แค่เจ้ามิขี้โต่ะอ้าย กะดี๋เจอแล้ว
แมนว่าอ้ายละถืกถิ่ม
กะพอเอ็ดเจ๋อได้
อย่าเอาเหตุผลโหลงหลาย
มาปลอบใจ อ้ายมิมักคนขี้โต่ะ
อ้ายยอมอกหัก
ดีกว่าเป็นโตโถ่งเจ้า
ไปมักกับเขาเห้อมันสมเจ๋อเจ้าเส
อ้ายมันสายป่า โส่นเขามันเป็นสายเปย์
มิได้ผะเหลอเทบเขาได้เลยจักอย่าง
เจ้าอย่ามาขี้โต่ะอ้าย
คำนั้นคำนี้ มันละเป็นคนมิดี
เด้อนางเด้อ ขั่นแมนว่าตัวเจ้าเบิดเจ๋อ
อ้ายมิเป็นเผลออยู่ได้
แค่เจ้ามิขี้โต่ะอ้าย กะดี๋เจอแล้ว
แมนว่าอ้ายละถืกถิ่ม
กะพอเอ็ดเจ๋อได้
อย่าเอาเหตุผลโหลงหลาย
มาปลอบใจ อ้ายมิมักคนขี้โต่ะ
อ้ายยอมอกหัก
ดีกว่าเป็นโตโถ่งเจ้า
ไปมักกับเขาเห้อมันสมเจ๋อเจ้าเส
อ้ายมันสายป่า โส่นเขามันเป็นสายเปย์
มิได้ผะเหลอเทบเขาได้เลยจักอย่าง
เจ้าอย่ามาขี้โต่ะอ้าย
คำนั้นคำนี้ มันละเป็นคนมิดี
เด้อนางเด้อ ขั่นแมนว่าตัวเจ้าเบิดเจ๋อ
อ้ายมิเป็นเผลออยู่ได้
แค่เจ้ามิขี้โต่ะอ้าย กะดี๋เจอแล้ว
แมนว่าอ้ายละถืกถิ่ม
กะพอเอ็ดเจ๋อได้
อย่าเอาเหตุผลโหลงหลาย
มาปลอบใจ อ้ายมิมักคนขี้โต่ะ
เห้อเว้าความจริงกับอ้าย
ก่อนละไป อ้ายรับมันได้ซุอย่าง